Bugün artık biliyoruz ki bilgi, sadece okul sıralarında yüklenmekle kalmıyor; yaşamın içinde, atölyelerde, kurslarda, usta eğitmenlerin rehberliğinde anlam kazanıyor.
Hayat boyu öğrenme, bireylerin kendini yeniden keşfetme sürecidir. Okullar bize temeli verir, ama o temelin üzerine binayı inşa eden yer, işte bu kurslardır. Burada çocuk, genç, yetişkin fark etmeden herkesin bir üretim zincirinin parçası olması; toplumun hem psikolojik hem de sosyal yönden güçlenmesine katkı sağlar. Bu süreçte en büyük pay, kuşkusuz, bilgiyi sevgiyle harmanlayan kurs öğretmenlerine aittir.
Bu kurslar, sadece el becerisi ya da meslek öğretmiyor; aynı zamanda hayata yeniden tutunmayı, paylaşmayı, birlikte üretmeyi, güçlü iletişim kurmayı öğretiyor. Eğitim, kâğıt üzerinde değil; bireyin hayatına dokunulduğunda, onun iç dünyasında bir umut ışığı yandığında gerçekleşiyor.
Bugün birçok meslek teoride değil, uygulamada değer kazanıyor. Bir ekmeği kitaplardan anlatmak başka, ama o ekmeğin fırında nasıl mayalandığını, nasıl pişirildiğini göstermek bambaşka bir tecrübe. İşte bu yüzden kurslarımız, toplumun geleceği için paha biçilemez birer eğitim alanı niteliğinde.
Geleceğe umutla bakmak istiyorsak, bu kursların sürekliliğini korumalıyız. Çünkü bilgi paylaştıkça büyür, emekle yoğruldukça kalıcı olur.Ve en güzeli: Öğrenmenin yaşı yoktur; ama öğretmenin yüreğiyle, her yaş yeniden başlamak için bir fırsattır.