Ahlar, vahlar dönemi geçti...Altay’a katbetmeseydik, Bolu’ya kaptırmasaydık, Menemen’i yenseydik hesapları bitti...’’Keşke’’nin hiç kimseye faydası yok...
61 puan toplamışsın, çıkamamışsın...
En çok golü atan olmuşsun, yetmemiş...
Hem orda, hem burda yendiğin Erzurum’a ikram etmişsin ikinciliği...
Olmamış...Olmamış...Olmamış...Hayıflanmanın anlamı yok...
Gerçek ne? Realite ne? Play-off...
O halde bu andan itibaren Bursa’ya odaklanmalıyız...
Deneyimliyiz...
Rakiplerimiz Bursa, Akhisar, Karagümrük’ten daha deneyimliyiz play-off oynama konusunda...Geçen sene oynadık, son yıllarda gediklisi olduk bu tür maçların...Rakiplerimize göre daha avantajlıyız elemeli turnuvalarda...Ama bir gerçek daha var ki, bu tür turnuvalar avantaj tanımıyor, güçlü zayıf tanımıyor, ev sahibi deplasman tanımıyor...O gün kim iyiyse, işi bitiriyor...
Artılarımız, eksilerimiz...
Gol atma da sorunumuz yok, ligin en fazla atanıyız...Gol yeme de sorunumuz var, her maçta yiyoruz hemen hemen...Ligin ikinci yarısında forvet hattını Volkan Şen- Mehmet Akyüz- Erkan Zengin’den oluşturarak gol sorununu çözdük...Orta alan da Traore- Hasan- Aosman üçlüsüyle istikrar buldu...Ama geri dörtlü deneme tahtasına döndü, Okan- Tarık- Mitroviç- Tayyip- Adil- Semih- Rassoul- Mehmet Uslu arasından istikrarı yakalayamadık, yediğimiz gol oranı bunu doğruluyor...Eminim ki, Cüneyt hoca eleme maçlarında defans organizasyonunu ön planda tutacaktır...
Özetle...
Bursa deplasmanına gidiyoruz...
Deplasman da atılan her golün ne kadar kıymetli olduğunu biliyoruz...
Maça 11 kişi başlayıp, 11 kişi bitirmenin ne kadar önemli olduğunu biliyoruz...
Bu tür maçların iki bacaklı olduğu bilincini, aklımızdan çıkarmamamız gerektiğini biliyoruz...
Bu tür maçları defalarca oynamış deneyimli, panik ve telaş yapmayacak oyunculara sahip olduğumuzu biliyoruz...
Kalitemiz ortada...Yeter ki, yüreğimizi sahaya koyalım...
